Je moet wel een beetje tegen kou kunnen, als je als fotograaf je voornamelijk ophoudt in de poolgebieden. Gelukkig is dat het geval voor de avontuurlijke Piet van den Bemd. De dertigjarige Nederlander is een doorgewinterde expert op het gebied van dit soort fotografie en begeleidt dan ook kleine groepen naar de meest extreme locaties op onze aarde. Technische informatie over deze foto Camera: Canon R5 Lens: Canon 600 mm f/4 Brandpuntsafstand: 600 mm Sluitertijd: 1/640 Diafragma: f/9 ISO: 200  Foto: Piet van den Bemd “Ja, het is inderdaad een heel schattige foto. Grappig is ook dat iedereen altijd bezig is met die poten. Het jong zit op de achterpoten en met het voorpootje wordt moeder vastgehouden. Al jarenlang fotografeer ik ijsberen en het doel is natuurlijk om beelden te maken die pakken. Er zijn zoveel factoren die meespelen en bepalen of dit lukt. Op dit ene moment kwam echt alles samen. Mooi licht, oogcontact met het dier en een aandoenlijk moment. Zeker een moeder met jong is natuurlijk lastig te benaderen. Niet alleen vanwege het gevaar, maar ook de ethische verantwoording die je als wildlife fotograaf hebt. Je gaat dit soort beesten niet achtervolgen om die ene foto maar te maken. Het moet een natuurlijk proces zijn en ik ben dan ook continu aan het scannen hoe de ijsbeer op onze aanwezigheid reageert. Er moet een vertrouwensband ontstaan, maar je moet ook niet vergeten dat je gewoon op het menu van de ijsbeer staat. Ik ben uiteraard zeer tevreden met dit beeld, vooral ook omdat ik tijdens die expeditie problemen had met mijn apparatuur. Het was -33 graden celsius en daar kan het slecht tegen. Ik denk dat ik die avond wel zes- tot zevenhonderd foto’s heb gemaakt, maar er waren slechts enkele beelden echt scherp. Met dat soort extreme temperaturen werken de camera’s en de autofocus slecht. Echt een drama, helemaal toen ik de beelden terugkeek op de laptop. Ik had pure paniek toen ik zag dat de eerste honderd foto’s allemaal onscherp waren, maar gelukkig had ik wel een goed beeld van dit intieme moment. De foto heeft me redelijk wat naamsbekendheid en inkomsten opgeleverd, want deze werd op meerdere plekken gepubliceerd en het beeld won de nodige prijzen in verschillende fotocompetities, maar dat vind ik uiteindelijk niet het belangrijkste. Het is fijn dat ik daardoor dit werk kan blijven doen, echter is het vooral noodzaak om een verhaal te kunnen vertellen en de schoonheid over te brengen die ons de natuur geeft. Om daarmee ook aan te geven dat we er zuinig mee om moeten gaan. Dat probeer ik over te brengen met mijn fotografie.”
Fotografie speelt een belangrijke rol in het leven van Glenn Vanderbeke en neemt zodoende iedere dag zijn camera in de hand. Onlangs maakte hij zijn grote droom waar en is nu voltijds bezig als professioneel fotograaf. Naast prachtige bedrijfsreportages schieten, gaat de 35-jarige Belg ook graag op pad om natuur en landschappen vast te leggen. Deze avonturen legt hij tevens op video vast, die dan daarna op zijn Youtube-kanaal te vinden zijn. Technische informatie over deze foto Camera: Canon 5D II Lens: Canon 24-105 mm f/4 Brandpuntsafstand: 32 mm Sluitertijd: 1/125 Diafragma: f/5 ISO: 100  Foto: Glenn Vanderbeke “Deze foto is inmiddels tien jaar oud, maar ik vind het zelf nog altijd een mooi beeld. Daarnaast is het ook een belangrijk omslagpunt voor me geweest, want vòòr deze foto was ik vooral op zoek naar de perfecte landschapsfoto… zonder mensen. Ik vond personen in beeld juist altijd een storende factor, wilde zo’n strak mogelijk beeld schieten. In die periode ging ik er toch wat anders naar kijken. Op deze bewuste dag stond ik zorgvuldig mijn compositie te bepalen en schoot het beeld. Zonder mensen op de foto was het al een leuke plaat om te zien, maar ik besloot om toch nog even te wachten. Een kwartiertje later kwamen deze twee personen met hun hond voorbij. Ik wist gelijk dat het een veel mooiere foto was. Er zit letterlijk meer leven in het beeld. Wat ik zelf sterk aan deze foto vind, zijn toch wel de lijnen. De bomen leiden je mooi van onder naar boven, tot in de kruinen. Het bankje op de foto breekt dan juist die lijn weer, waardoor dit ook echt een rol van betekenis krijgt. En uiteraard vallen de twee mensen op, die hun hond uitlaten. Ik was erg blij met het resultaat, waardoor ik destijds de foto instuurde voor fotofestival Lens op de Mens in Pelt. Daar werd het beeld gelukkig ook zeer gewaardeerd, want ik pakte de eerste prijs in de categorie beloftevolle jongere. Overigens kom ik nog altijd regelmatig op deze plaats en laatst had ik zo’n beetje dezelfde weeromstandigheden als toen. Ik ben me gaan afvragen of ik de foto nu anders zou schieten, maar ik kwam al snel tot de conclusie dat ik eenzelfde compositie wilde gaan gebruiken. Tegenwoordig ben ik wel wat meer van kleur, vooral vanwege de commercie, maar tien jaar terug had ik mijn camera zowat continu in de monochroom-stand staan. Wellicht zou ik ‘m nu dus in kleur bewerken, maar aan de andere kant bevalt het me wel, om juist deze foto in zwart-wit te houden. Om een of andere reden past dit heel erg goed bij de situatie.” Jarno van Osch
In 2018 trekt Frank van der Voorde de stoute schoenen aan, stopt met zijn vorige baan als magazijnmedewerker en jaagt zijn grootste droom na. In een familie waar fotografie een belangrijke rol speelt, besluit hij om eveneens zijn geld te gaan verdienen als beroepsfotograaf. Hij slaagt daarin en de 53-jarige Belg uit Zele houdt zich tegenwoordig bezig met het creëren van eigen beelden, maar deelt ook zijn kennis via de nodige workshops en lezingen. Technische informatie over deze foto Camera: Nikon D850 Lens: Laowa 15 mm f/2 Zero-D Brandpuntsafstand: 15 mm Sluitertijd: 1/90 Diafragma: f/11 ISO: 200  Foto: Frank van der Voorde “Ik heb hier in de gang van mijn woning een beeld hangen, waar de nodige emoties aan vastkleven. De foto is geschoten op een moment dat ik een belangrijke beslissing in mijn leven maakte. Ik besloot namelijk om zelfstandig ondernemer te worden. Ik fotografeer al heel mijn leven, maar in 2018 wilde ik er toch eens mijn beroep van maken. Om ook fotoreizen aan te kunnen bieden, ben ik in diezelfde tijd verschillende locaties gaan scouten. Waaronder Schotland, en om dan precies te zijn de Isle of Skye. Tijdens die inspectie wilde ik een mooie zonsopkomst fotograferen bij Old man of Storr, maar helaas was het heel slecht weer. Alleen moest ik natuurlijk een foto hebben om die reis naar Isle of Skye te kunnen promoten. Hoewel het nog vroeg was, kwam ik al andere mensen tegen op het pad naar het uitkijkpunt… die weer op weg terug waren. Het was zo slecht dat zij besloten om huiswaarts te keren. Ik ben alsnog doorgelopen, met het risico op een weinig spectaculaire foto. Gelukkig had ik op een weer-app gezien dat het mogelijk nog wat kon opentrekken. Daar had ik dan al mijn hoop maar op gevestigd. Het was geen gemakkelijke tocht en onderweg ben ik zelfs twee keer gevallen, waar ik een zere knie aan overhield. De dagen erna bleef die knie enorm pijnlijk en bij terugkomst moest ik zelfs onder het mes. Maar goed, na een uitdagende wandeling kwam ik dus uiteindelijk aan op de plek waar ik een mooi uitzicht op Old Man of Storr had. Het was nog steeds geen geweldig weer, maar ik ben uiteraard gelijk aan de slag gegaan met het creëren van een mooie compositie. Daarna was het vooral wachten geblazen en gelukkig bleek de weer-app accuraat te zijn. Slechts enkele minuten liet de zon zich zien, maar het was ruim voldoende om mij in volledige extase te brengen. Dit soort momenten zijn echt goud waard, waar ik enorm van kan genieten als landschapsfotograaf. Die fijne emotie vind ik nog altijd terug in dit beeld, als ik door mijn gang loop. Een klein beetje pijn voel ik overigens ook als ik er naar kijk, want op hetzelfde moment denk ik automatisch ook terug aan de knieoperatie die na dit avontuur volgde.” Jarno van Osch
Al flink wat jaren komen twee passies op een mooie wijze samen bij Charles Borsboom (65). Als begeleider van diverse fotoreizen ontdekt hij steeds meer plekken op onze wereld én kan hij aldaar aan de slag om prachtige platen van de lokale natuur te schieten. De ervaring en kunde draagt de Delftse beeldenmaker ook graag over, waardoor hij met regelmaat interessante lezingen over fotografie geeft. Technische informatie over deze foto Camera: Fujifilm GFX100S Lens: Fujinon 45-100 mm f/4 Brandpuntsafstand: 52 mm Sluitertijd: 1/50 Diafragma: f/18 ISO: 320  Foto: Charles Borsboom “Ik kreeg ooit eens een beeld te zien van deze geologische structuur en vanaf dat moment wist ik, dat ‘ding’ moet ik eens in het echt gaan bekijken. Het wordt overigens de Alien Throne genoemd en ligt in de Badlands van New Mexico. Amerikaanse vrienden van ons zijn tien jaar geleden naar die regio verhuisd en sinds die tijd roepen ze ook dat we (Charles en zijn vrouw Yvonne, red.) een keertje langs moeten komen. Juist omdat het daar zo bijzonder is en eigenlijk niemand het gebied echt goed kent. Uiteindelijk duurde het acht jaar voordat we daadwerkelijk naar New Mexico afreisden. In 2022 hadden we de kans, maar enkel hartje zomer. Nou, dat hebben we geweten ook. Het is een high desert, ligt op een hoogte van 1.500 meter. Al vroeg in de ochtend was het daar veertig plus graden en dus eigenlijk al te heet. Inmiddels begeleid ik ook reizen van Nordic Vision naar deze regio, maar die houden we in november. Overigens is het niet een heel drukbezochte locatie, want je moet best wel wat moeite doen om er überhaupt te komen. Het ligt in het Navajo-gebied, het grootste reservaat van de Indianen. Je moet allereerst zestig kilometer over asfalt rijden, gevolgd door een half uur over onverharde wegen. Daarna behoor je nog zo’n drie kwartier te lopen om uiteindelijk op deze plek uit te komen. En bordjes ontbreken uiteraard. Je moet dus wel wat moeite doen om een foto van de Alien Throne te kunnen schieten. Dit soort geologische structuren vind ik zeer fascinerend en blijven me trekken. Miljoenen jaren oud en door weer en wind geschapen. Dat levert prachtige vormen op en de eerste keer dat ik door dit landschap in de Badlands liep, had ik een beetje het gevoel alsof ik door een Dali-schilderij liep. Ik ben nu een paar keer bij de Alien Throne geweest en merk dat het niet gemakkelijk is om er echt een aantrekkelijk plaatje van te maken. Dan moet je toch echt wel je best doen. Ik heb dan ook zeker nog niet de ultieme foto geschoten en ik hoop eigenlijk nog eens dit prachtige natuurwonder vast te leggen met de melkweg. Dat lijkt me toch wel prachtig.” Jarno van Osch
Andrea Gulickx (57) is al jaren professioneel fotografe en houdt vooral van het creatieve proces dat zij met haar camera aangaat. Dat kan een systeemcamera zijn, maar ook met haar smartphone weet ze verrassende beelden vast te leggen. Andrea onderscheidt zich met dromerige macrobeelden en weet ook ICM naar een hoger niveau te tillen. Niet voor niets weten veel fotografen haar te vinden voor haar inspirerende workshops. Technische informatie over deze foto Camera: Nikon D700 Lens: Nikon 24-70 mm f/2.8 Brandpuntsafstand: 24 mm Sluitertijd: 1,3 sec Diafragma: f/22 ISO: 100  Foto: Andrea Gulickx “Ik heb maar weinig foto’s waar een bijzondere betekenis aan vasthangt. Dat komt wellicht doordat het mij vooral om het proces gaat. Het is een fijne uitkomst als ik een mooi beeld schiet, maar daar is het me dus niet direct om te doen. Ik moest ook even nadenken toen deze vraag gesteld werd om mijn belangrijkste foto te kiezen. Toch was ik er alsnog snel uit, want het is mijn eerste beeld met beweging geworden. Ik had al weleens ICM (in camera movement) ontdekt, maar was een beetje uit het lood geslagen door commentaar wat onder die foto werd geplaatst. Iemand reageerde negatief en ik besloot om het beeld te verwijderen. Het is de enige keer geweest dat ik zoiets deed en later heb ik daar spijt van gekregen. Ik was zelf eigenlijk best blij met de foto en liet me dus beïnvloeden door dat commentaar. Het was een trigger om dat nooit meer te doen, maar het duurde wel een tijdje voordat ik de ICM-techniek weer oppakte. Dat moment kwam toen ik foto’s moest maken voor een reportage over een wandeling langs de IJssel. Ik was klaar en wilde eigenlijk naar huis gaan, maar ik had expres een variabel ND-schroeffilter meegenomen. Ik moest mezelf er echt even toe zetten om die extra tijd erin te steken, maar ik deed het wel. In eerste instantie had ik het filter veel te ver dichtgedraaid, wat een heel donkere foto opleverde, maar dat beviel me. Ik kreeg gelijk kippenvel en vond het er tof uitzien. Daarna stuurde ik het beeld ook naar de schrijver van die reportage en hij was gelijk enthousiast. Hij begon gelijk over het maken van een boek met dit soort beelden. Dat is er in 2017 ook echt gekomen, met ‘De Waal / Bewogen’. Het leverde me een heel andere expertise op. Je weet nooit wat je kunt verwachten en dat vind ik juist zo mooi aan deze ICM-techniek.” Bekijk onderstaande video over creatieve macrofotografie met Andrea GulickxJarno van Osch
Hoewel hij pas veertien jaar jong is, heeft de Gelderse Sem Scheerder al flink wat prachtige foto’s in zijn portfolio zitten. Gegrepen door de prachtige natuur schiet hij er op los en met het nodige succes. Hij won al meerdere prijzen en inspireert vele fotografen via zijn goed bezochte social media-kanalen. Technische informatie over deze foto Camera: Nikon D5600 Lens: Sigma 17-70 mm Brandpuntsafstand: 40 mm Sluitertijd: 1/250 Diafragma: f/4 ISO: 100  Foto: Sem Scheerder “Ik ben al op jonge leeftijd begonnen, was negen jaar. Inmiddels ben ik 14 en fotografeer dus al wel een tijdje. In het begin was het natuurlijk heel erg zoeken naar alle mogelijkheden van de camera, maar inmiddels heb ik dat al wel aardig onder de knie gekregen. Hoewel het moeilijk kiezen was, wilde ik dit beeld insturen voor deze rubriek. De reden, dit is één van mijn eerste landschapsfoto’s die ik schoot. En als ik er nu weer naar kijk, word ik er nog steeds vrolijk van. We wonen op de Veluwe en binnen drie minuutjes sta ik in die prachtige speeltuin. Deze bewuste foto is gemaakt op de Posbank en ik had te maken met heel fijne omstandigheden. De mist hing mooi in de dalen en daar kwam nog een mooie zonsopkomst bij. Dat zie je niet echt vaak. Zonder verwachtingen stuurde ik dit beeld op voor de National Geographic Fotowedstrijd, waar ze ook een jeugd-categorie hebben. Daar won ik uiteindelijk de publieksprijs en ook de vakjury was lovend over de foto. Ze vonden het een mysterieus beeld en het is natuurlijk leuk om zoiets te horen. Iedereen heeft een andere smaak, maar het is fijn om waardering te krijgen. Het heeft het vuurtje nog steviger doen branden bij mij. Ik zit nu op de middelbare school en het liefst ga ik hierna iets doen met fotografie. Ieder vrij moment ben ik namelijk wel bezig met beelden schieten, nabewerken of mooie locaties zoeken. Mijn droom is om uiteindelijk beroepsfotograaf te worden. Dat is in ieder geval wel mijn bedoeling.” Jarno van Osch
Nog niet eens zo heel lang geleden ontdekte Karin de Bruin (61) haar passie voor fotografie. Na haar ontslag bij een groot bedrijf wilde ze in 2015 vooral veel plezier gaan beleven en dat lukte haar elke dag door de meest prachtige zonsopkomsten en -ondergangen vast te leggen. Door ook vooral veel fouten te maken, leerde ze ontzettend snel. Het resultaat, inmiddels wordt haar werk gepubliceerd, schrijft ze columns en geeft ze workshops. Technische informatie over deze foto Camera: Canon R5 Lens: Canon 24-105 mm f/4 Brandpuntsafstand: 31 mm Sluitertijd: 1/320 Diafragma: f/11 ISO: 100  Foto: Karin de Bruin “Ik sta waarschijnlijk het meest bekend om mijn foto’s van zonsopkomsten en -ondergangen. Vaak zijn deze heel indrukwekkend, maar dat komt dan vooral door de prachtige omstandigheden. Daarom kan ik hier niet echt trots op zijn, vind ik zelf, omdat ik deze situatie niet creëer. Zodoende kies ik voor Beeldbelang een heel andere foto dan men misschien van me gewend is. Deze foto schoot ik in 2023, tijdens een vakantie in Noorwegen. Hoewel ik probeer om vooraf niet teveel beelden in mijn hoofd te maken, zag ik al wel een ideaal plaatje voor me. Gladgestreken water, een spiegeling, stilliggend bootje en enkele mooie bergen op de achtergrond met wat sneeuw op de toppen. Doordat mijn man en ik met een camper reisden, konden we prachtige locaties aandoen, maar je zit ook wel met een probleem. Het is nogal een groot ding waar we mee rijden en die parkeer je niet zomaar even langs de kant van de weg. Soms wilde ik heel graag stoppen voor een mooi fotopunt, maar dat ging dan gewoon echt niet. Daarnaast raakte ik ook wel een beetje gefrustreerd door de stevige wind, waardoor ik telkens mijn ideale foto niet kon maken. Gelukkig kwamen we uiteindelijk op deze locatie uit, tijdens een redelijk windstille ochtend. Uit de hand heb ik focusstacking geprobeerd en dat lukte. Uiteindelijk kwam alles samen wat ik voor ogen had en ik kijk nu nog altijd met veel plezier naar deze foto. Er kleeft een mooie herinnering aan vast en ik kreeg later nog een prachtig compliment over dit beeld. Mijn man, die echt weleens gek moet worden van mij en mijn fotografie, wilde de foto namelijk gebruiken als screensaver voor z’n computer. Hoe lief is dat.” Jarno van Osch
Op internet kennen ze Dave Zuuring (51) vooral als NLDAZUU én uiteraard om zijn prachtige foto’s. De Gelderlander richt zich met name op landschappen en cityscapes, maar specialiseerde zich de afgelopen jaren vooral in beelden schieten tijdens het blauwe uurtje én heidefotografie. Hij deelt graag zijn kennis en doet dat op verschillende manieren, onder meer door blogartikelen te schrijven en het maken van vlogopnames. Technische informatie over deze foto Camera: Canon 5D II Lens: Canon EF 17-40 mm f/4 Brandpuntsafstand: 20 mm Sluitertijd: 1,3 sec Diafragma: f/16 ISO: 100 Gebruik gemaakt van Benro grijsverloopfilter, hard  Foto: Dave Zuuring “Ik heb deze foto gekozen, omdat voor mijn gevoel hier alles samenkomt. Tenminste, de reden waarom ik landschapsfotografie zo mooi vind. Zelfs jaren later kan ik me nog herinneren hoe ik stond te stuiteren toen ik ’s ochtends voor dag en dauw deze weersomstandigheden voorgeschoteld kreeg. Ten eerste vind ik hier de kleuren echt perfect bij elkaar passen. Dat maakt het beeld, voor mijn gevoel. Daarnaast is de locatie belangrijk voor me. Ik ben opgegroeid in de omgeving van Nationaal Park Veluwezoom en dan is het mooi dat je juist daar een relatief nieuwe hobby tot bloei kan laten komen. Ik was eind dertig, beginnend fotograaf en met Bas Meelker als inspiratiebron wilde ik ook mooie landschapsfoto’s maken. Blijkbaar lukte dat aardig, want met dit beeld won ik in 2015 een fotowedstrijd van Cewe, die ‘made in Holland’ heette. Het leverde me niet alleen een vakantie met het gezin op, maar door deze foto kwam ik ook in contact met CameraNu. Zij begonnen in die periode steeds meer hun eigen content te creëren en ik heb verschillende bijdrages kunnen leveren. Dat heeft toch wel deuren geopend, die nu nog altijd zorgen voor leuke avonturen. Verder doet me deze plaat ook herinneren aan het ontstaan van een vriendschap. Een paar weken voordat ik deze foto schoot, ontmoette ik namelijk Sander Grefte op die plek. Ook hij stond daar geregeld en we raakten uiteindelijk bevriend. Nog altijd gaan we vaak samen op pad, dus daar ben ik wel heel erg dankbaar voor. Al die facetten zie ik terug in deze heidefoto.” Jarno van Osch
|
NL | 
EN
