Andrea Gulickx (57) is al jaren professioneel fotografe en houdt vooral van het creatieve proces dat zij met haar camera aangaat. Dat kan een systeemcamera zijn, maar ook met haar smartphone weet ze verrassende beelden vast te leggen. Andrea onderscheidt zich met dromerige macrobeelden en weet ook ICM naar een hoger niveau te tillen. Niet voor niets weten veel fotografen haar te vinden voor haar inspirerende workshops. Technische informatie over deze foto Camera: Nikon D700 Lens: Nikon 24-70 mm f/2.8 Brandpuntsafstand: 24 mm Sluitertijd: 1,3 sec Diafragma: f/22 ISO: 100  Foto: Andrea Gulickx “Ik heb maar weinig foto’s waar een bijzondere betekenis aan vasthangt. Dat komt wellicht doordat het mij vooral om het proces gaat. Het is een fijne uitkomst als ik een mooi beeld schiet, maar daar is het me dus niet direct om te doen. Ik moest ook even nadenken toen deze vraag gesteld werd om mijn belangrijkste foto te kiezen. Toch was ik er alsnog snel uit, want het is mijn eerste beeld met beweging geworden. Ik had al weleens ICM (in camera movement) ontdekt, maar was een beetje uit het lood geslagen door commentaar wat onder die foto werd geplaatst. Iemand reageerde negatief en ik besloot om het beeld te verwijderen. Het is de enige keer geweest dat ik zoiets deed en later heb ik daar spijt van gekregen. Ik was zelf eigenlijk best blij met de foto en liet me dus beïnvloeden door dat commentaar. Het was een trigger om dat nooit meer te doen, maar het duurde wel een tijdje voordat ik de ICM-techniek weer oppakte. Dat moment kwam toen ik foto’s moest maken voor een reportage over een wandeling langs de IJssel. Ik was klaar en wilde eigenlijk naar huis gaan, maar ik had expres een variabel ND-schroeffilter meegenomen. Ik moest mezelf er echt even toe zetten om die extra tijd erin te steken, maar ik deed het wel. In eerste instantie had ik het filter veel te ver dichtgedraaid, wat een heel donkere foto opleverde, maar dat beviel me. Ik kreeg gelijk kippenvel en vond het er tof uitzien. Daarna stuurde ik het beeld ook naar de schrijver van die reportage en hij was gelijk enthousiast. Hij begon gelijk over het maken van een boek met dit soort beelden. Dat is er in 2017 ook echt gekomen, met ‘De Waal / Bewogen’. Het leverde me een heel andere expertise op. Je weet nooit wat je kunt verwachten en dat vind ik juist zo mooi aan deze ICM-techniek.” Bekijk onderstaande video over creatieve macrofotografie met Andrea GulickxJarno van OschKlik hier om te bewerken.
Hoewel hij pas veertien jaar jong is, heeft de Gelderse Sem Scheerder al flink wat prachtige foto’s in zijn portfolio zitten. Gegrepen door de prachtige natuur schiet hij er op los en met het nodige succes. Hij won al meerdere prijzen en inspireert vele fotografen via zijn goed bezochte social media-kanalen. Technische informatie over deze foto Camera: Nikon D5600 Lens: Sigma 17-70 mm Brandpuntsafstand: 40 mm Sluitertijd: 1/250 Diafragma: f/4 ISO: 100  Foto: Sem Scheerder “Ik ben al op jonge leeftijd begonnen, was negen jaar. Inmiddels ben ik 14 en fotografeer dus al wel een tijdje. In het begin was het natuurlijk heel erg zoeken naar alle mogelijkheden van de camera, maar inmiddels heb ik dat al wel aardig onder de knie gekregen. Hoewel het moeilijk kiezen was, wilde ik dit beeld insturen voor deze rubriek. De reden, dit is één van mijn eerste landschapsfoto’s die ik schoot. En als ik er nu weer naar kijk, word ik er nog steeds vrolijk van. We wonen op de Veluwe en binnen drie minuutjes sta ik in die prachtige speeltuin. Deze bewuste foto is gemaakt op de Posbank en ik had te maken met heel fijne omstandigheden. De mist hing mooi in de dalen en daar kwam nog een mooie zonsopkomst bij. Dat zie je niet echt vaak. Zonder verwachtingen stuurde ik dit beeld op voor de National Geographic Fotowedstrijd, waar ze ook een jeugd-categorie hebben. Daar won ik uiteindelijk de publieksprijs en ook de vakjury was lovend over de foto. Ze vonden het een mysterieus beeld en het is natuurlijk leuk om zoiets te horen. Iedereen heeft een andere smaak, maar het is fijn om waardering te krijgen. Het heeft het vuurtje nog steviger doen branden bij mij. Ik zit nu op de middelbare school en het liefst ga ik hierna iets doen met fotografie. Ieder vrij moment ben ik namelijk wel bezig met beelden schieten, nabewerken of mooie locaties zoeken. Mijn droom is om uiteindelijk beroepsfotograaf te worden. Dat is in ieder geval wel mijn bedoeling.” Jarno van Osch
Nog niet eens zo heel lang geleden ontdekte Karin de Bruin (61) haar passie voor fotografie. Na haar ontslag bij een groot bedrijf wilde ze in 2015 vooral veel plezier gaan beleven en dat lukte haar elke dag door de meest prachtige zonsopkomsten en -ondergangen vast te leggen. Door ook vooral veel fouten te maken, leerde ze ontzettend snel. Het resultaat, inmiddels wordt haar werk gepubliceerd, schrijft ze columns en geeft ze workshops. Technische informatie over deze foto Camera: Canon R5 Lens: Canon 24-105 mm f/4 Brandpuntsafstand: 31 mm Sluitertijd: 1/320 Diafragma: f/11 ISO: 100  Foto: Karin de Bruin “Ik sta waarschijnlijk het meest bekend om mijn foto’s van zonsopkomsten en -ondergangen. Vaak zijn deze heel indrukwekkend, maar dat komt dan vooral door de prachtige omstandigheden. Daarom kan ik hier niet echt trots op zijn, vind ik zelf, omdat ik deze situatie niet creëer. Zodoende kies ik voor Beeldbelang een heel andere foto dan men misschien van me gewend is. Deze foto schoot ik in 2023, tijdens een vakantie in Noorwegen. Hoewel ik probeer om vooraf niet teveel beelden in mijn hoofd te maken, zag ik al wel een ideaal plaatje voor me. Gladgestreken water, een spiegeling, stilliggend bootje en enkele mooie bergen op de achtergrond met wat sneeuw op de toppen. Doordat mijn man en ik met een camper reisden, konden we prachtige locaties aandoen, maar je zit ook wel met een probleem. Het is nogal een groot ding waar we mee rijden en die parkeer je niet zomaar even langs de kant van de weg. Soms wilde ik heel graag stoppen voor een mooi fotopunt, maar dat ging dan gewoon echt niet. Daarnaast raakte ik ook wel een beetje gefrustreerd door de stevige wind, waardoor ik telkens mijn ideale foto niet kon maken. Gelukkig kwamen we uiteindelijk op deze locatie uit, tijdens een redelijk windstille ochtend. Uit de hand heb ik focusstacking geprobeerd en dat lukte. Uiteindelijk kwam alles samen wat ik voor ogen had en ik kijk nu nog altijd met veel plezier naar deze foto. Er kleeft een mooie herinnering aan vast en ik kreeg later nog een prachtig compliment over dit beeld. Mijn man, die echt weleens gek moet worden van mij en mijn fotografie, wilde de foto namelijk gebruiken als screensaver voor z’n computer. Hoe lief is dat.” Jarno van Osch
Op internet kennen ze Dave Zuuring (51) vooral als NLDAZUU én uiteraard om zijn prachtige foto’s. De Gelderlander richt zich met name op landschappen en cityscapes, maar specialiseerde zich de afgelopen jaren vooral in beelden schieten tijdens het blauwe uurtje én heidefotografie. Hij deelt graag zijn kennis en doet dat op verschillende manieren, onder meer door blogartikelen te schrijven en het maken van vlogopnames. Technische informatie over deze foto Camera: Canon 5D II Lens: Canon EF 17-40 mm f/4 Brandpuntsafstand: 20 mm Sluitertijd: 1,3 sec Diafragma: f/16 ISO: 100 Gebruik gemaakt van Benro grijsverloopfilter, hard  Foto: Dave Zuuring “Ik heb deze foto gekozen, omdat voor mijn gevoel hier alles samenkomt. Tenminste, de reden waarom ik landschapsfotografie zo mooi vind. Zelfs jaren later kan ik me nog herinneren hoe ik stond te stuiteren toen ik ’s ochtends voor dag en dauw deze weersomstandigheden voorgeschoteld kreeg. Ten eerste vind ik hier de kleuren echt perfect bij elkaar passen. Dat maakt het beeld, voor mijn gevoel. Daarnaast is de locatie belangrijk voor me. Ik ben opgegroeid in de omgeving van Nationaal Park Veluwezoom en dan is het mooi dat je juist daar een relatief nieuwe hobby tot bloei kan laten komen. Ik was eind dertig, beginnend fotograaf en met Bas Meelker als inspiratiebron wilde ik ook mooie landschapsfoto’s maken. Blijkbaar lukte dat aardig, want met dit beeld won ik in 2015 een fotowedstrijd van Cewe, die ‘made in Holland’ heette. Het leverde me niet alleen een vakantie met het gezin op, maar door deze foto kwam ik ook in contact met CameraNu. Zij begonnen in die periode steeds meer hun eigen content te creëren en ik heb verschillende bijdrages kunnen leveren. Dat heeft toch wel deuren geopend, die nu nog altijd zorgen voor leuke avonturen. Verder doet me deze plaat ook herinneren aan het ontstaan van een vriendschap. Een paar weken voordat ik deze foto schoot, ontmoette ik namelijk Sander Grefte op die plek. Ook hij stond daar geregeld en we raakten uiteindelijk bevriend. Nog altijd gaan we vaak samen op pad, dus daar ben ik wel heel erg dankbaar voor. Al die facetten zie ik terug in deze heidefoto.” Jarno van Osch
|
NL | 
EN
